به گزارش مشرق ،حیدر مستخدمین حسینی نامی آشنا در عرصه مدیریتی و اجرایی در حوزه اقتصاد است که سابقه طولاتی مدیریتی از وزارت تعاون و سازمان مدیریت گرفته تا وزارت اقتصاد و بانک مرکزی در دولتهای گذشته دارد.
مدیر عامل سازمان صنایع ملی ایران،مدیر تولید و قائم مقام گروه شرکت های تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران،مدیر کل دفتر تعاونی های مسکن وزارت تعاون،مدیر کل دفتر امور اقتصادی و برنامه ریزی وزارت تعاون،قائم مقام معاونت وزیر تعاون،مدیرکل دفتر امور بازرگانی سازمان مدیریت،رییس هیأت مدیرة سازمان بورس،معاون حقوقی و امور مجلس وزارت امور اقتصادی و دارایی،معاون حقوقی و امور مجلس بانک مرکزی،مدیر عاملی مؤسسة اعتباری توسعه و معاون مالی ایدرو بخشی از مسئولیت های مدیریتی این تحصیل کرده رشته اقتصاد و مدیریت طی 30 سال گذشته بوده است.
وی در گفت و گویی تفصیلی با تسنیم به سوالات بسیاری در رابطه با هدفمندی یارانه ها، تحریم ها و .......پاسخ داده که خلاصه آن از نظرتان می گذرد:
*هیچ دولتی در 3 دهه گذشته برای اقتصاد برنامه جامع نداشت
*دولت یازدهم به دنبال حماسه اقتصادی وارداتی است و به غلط همه تقصیرها را گردن تحریم میندازد.
*کسی در کابینه نیست که حرف آخر را در اقتصاد بزند.
*با 700 میلیارد دلار هم اتفاقی نیفتاد که به 4 میلیارد دل خوش کردیم.
*بانک مرکزی پس از 4 ماه هنوز سیاست مشخصی ندارد.
*رئیس جمهور معاون اقتصادی می خواهد.
*دولت جسارت اعلام سیاست ارزی خود را داشته باشد.
*رقم واقعی مطالبات معوق بانک ها 200 هزار میلیارد تومان است.
*تیم اقتصادی روحانی می توانست قوی تر از این باشد.
*دولت یازدهم جسارت در تصمیم گیری ندارد.
*شورای پول و اعتبار در این دولت با حضور نهاوندیان و صفدر حسینی، دولتی شد.
*یکی از اشکالات اساسی که در نظام برنامه‌ریزی کشور وجود دارد نبود یک برنامه جامع با توجه به شرایط کشور و با عنایت به ویژگی‌های ایدولوژی و علمی است.
*در طول این سه دهه برنامه‌های اقتصادی به صورت جزیره‌ای نوشته شده است، در این برنامه ها حرف‌های خیلی خوب و زیبایی مطرح شده اما هیچ کدام عملیاتی نمی شود.
*زمانی که بودجه 93 را مشاهده می کنیم شاهد افزایش بودجه شرکت‌های دولتی نسبت به بودجه کل کشور هستیم. درست است که سیاست انقباضی را براساس شرایط موجود در بودجه 93 داریم. اما در همین شرایط بازهم بودجه شرکت‌های دولتی افزایش یافته است.
*تدوین انقباضی بودجه سال آینده در پی تدبیر و سیاست گذاری دولت نبود بلکه بخاطر شرایط موجود دولت چاره ای جز تدوین بودجه انقباضی نداشت و اینطور نیست که فکر کنیم در راستای تحقق اهداف قانون برنامه بودجه سال آینده به این شکل تنظیم شده است.
*نباید در یک مقطعی اعلام کنیم تحریم هیچ کاره است و در مقطع دیگری بگوییم هر بلایی سر ما می آید از تحریم‌هاست. این دو مورد در اعلام مواضع با یکدیگر متضاد است چراکه در مجموعه نظام نباید چنین بحثی وجود داشته باشد. نباید یک دولت اعلام کند تحریم هیچ کاره است و درمقابل دولت بعدی بگوید هر چه ما می کشیم بخاطر تحریم‌هاست.
*بنظر می آید که دولت منتظر است تا فرایند بیرون از مرزها این خط و مشی را تنظیم کند تا متعاقب آن برنامه‌های اقتصادی خود را تنظیم کند. اما باید توجه داشت که درآمد ارزی به خودی خود نمی تواند تحول زا باشد چراکه در دولت گذشته درآمد ارزی بالایی داشتیم ولی در عمل چه شد؟ 700 میلیارد دلار کم نبود و می توانست تحول بسیاری را درست کند.
*در میدان جنگ هم فرمانده های مختلف هستند، ولی در نهایت یک نفر حرف آخر را می زند، بنابراین در حوزه اقتصادی تا زمانی که مدیریت واحد اقتصادی نداشته باشیم موفق نخواهیم بود. این دولت،دولت قبلی و دولتهای قبل تر همین اشکال را داشتند.
*الان بانک مرکزی چهار ماه است روی کار آمده وقتی از رئیس آن سوال می پرسیم که چه جهت گیری در حوزه سیاست‌های پولی اعمال خواهید کرد؟ جوابی دریافت نمی کنم این درحالی است که بانک مرکزی باید دوره میان مدت و بلند مدت را در نظر بگیرد.
*من در اوایل دولت هم پیشنهاد دادم که یک معاونت اقتصادی برای مدیریت تشکیلات اقتصادی و پاسخگویی به جامعه و پارلمان تشکیل شود چراکه این معاونت هم اکنون یک نیاز اصلی در دولت و جامعه است.
*الان نرخ ارز براساس سلیقه های دولت‌ها تعیین می شود، در یک دولت زمانی که ارز حاصل می شود تماماً در چرخه های جاری به جریان می افتد و در مقابل در دولت دیگر محدودیت‌های ایجاد می شود. اما این سیاست‌ها خوشایند نیست.
*در ادبیاتی که در اقتصاد بانکی و بخصوص شخصیت رئیس کل بانک مرکزی می خوانیم نوشته است که رئیس کل بانک مرکزی باید جسارت و استقلال داشته باشد. در زمان جنگ و بحران آقای نوربخش طوری در تلویزیون صحبت می کرد که هیچ وقت مردم احساس نمی کردند که خزانه خالی است. کاملاً یکنواخت برخورد می کرد. چهره ایشان همیشه ثابت بود و اینطور نبود که یک بار عصبانی و یک بار آرام باشد. همچنین اقای مظاهری هم طوری بود که چارچوب وظایف خود را رعایت می کرد.
*الان هم دیدگاه من این است که دولت باید این جسارت را به خرج دهد؛ البته دولت نمی تواند در وهله اول یارانه را حذف کند ولی می تواند یارانه افراد کم درآمد که شناسایی آنها از طریق بیمه اجتماعی، خدمات درمان، کمیته امداد، بهزیستی و ... را افزایش دهد؛ شناسایی این گروه خیلی راحت تر از برنامه دولت است که اعلام کرد از 25 شاخه می توانیم دهک های بالا را شناسایی کنیم و از ثبت احوال، سازمان مالیاتی، بیمه عمر و ... کمک بگیریم.
*45 هزار تومان تا شهریور سال آینده طبق محاسباتی که ما انجام داده‌ایم می شود عین چهار سال قبل، یعنی این هدفمندی تا آنزمان هیچ آثاری نداشته به گونه ای که هیچ کاری در حوزه اقتصاد انجام نشده است. اما اگر وجوه هدفمندی یارانه ها برای سلامت، آموزش، درمان و رفاه مردم سرمایه گذاری می شد مردم کاملاً اثر آنرا حس می کردند. ولی امروز کار به جایی رسیده که مردم بخاطر کم کردن هزینه درمان دارو کمتر می خرند.
*من فکر می کنم دولت باید بخش اول و دوم هدفمندی یارانه‌ها را به سمت و سوی غیر کالایی پیش ببرد. سبد کالا هم هیچ تاثیری ندارد. اینکه سبدی تهیه و توزیع شود دردی را دوا نمی کند.
*شاید دولت نمی خواست در این طرح برخی از دهک ها را حذف کند. اما کالا را به همه مردم که نمی دهند و فقط برخی از خانوارها شامل این طرح خواهند شد. ولی آنچه مشخص است این بوده که هنوز دولت تصمیمی در اینباره نگرفته است. شاید بخواهد در این طرح مردم را تست بزنند و در ادامه این طرح را اجرا کنند.
مدیر عامل سازمان صنایع ملی ایران،مدیر تولید و قائم مقام گروه شرکت های تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران،مدیر کل دفتر تعاونی های مسکن وزارت تعاون،مدیر کل دفتر امور اقتصادی و برنامه ریزی وزارت تعاون،قائم مقام معاونت وزیر تعاون،مدیرکل دفتر امور بازرگانی سازمان مدیریت،رییس هیأت مدیرة سازمان بورس،معاون حقوقی و امور مجلس وزارت امور اقتصادی و دارایی،معاون حقوقی و امور مجلس بانک مرکزی،مدیر عاملی مؤسسة اعتباری توسعه و معاون مالی ایدرو بخشی از مسئولیت های مدیریتی این تحصیل کرده رشته اقتصاد و مدیریت طی 30 سال گذشته بوده است.
وی در گفت و گویی تفصیلی با تسنیم به سوالات بسیاری در رابطه با هدفمندی یارانه ها، تحریم ها و .......پاسخ داده که خلاصه آن از نظرتان می گذرد:
*هیچ دولتی در 3 دهه گذشته برای اقتصاد برنامه جامع نداشت
*دولت یازدهم به دنبال حماسه اقتصادی وارداتی است و به غلط همه تقصیرها را گردن تحریم میندازد.
*کسی در کابینه نیست که حرف آخر را در اقتصاد بزند.
*با 700 میلیارد دلار هم اتفاقی نیفتاد که به 4 میلیارد دل خوش کردیم.
*بانک مرکزی پس از 4 ماه هنوز سیاست مشخصی ندارد.
*رئیس جمهور معاون اقتصادی می خواهد.
*دولت جسارت اعلام سیاست ارزی خود را داشته باشد.
*رقم واقعی مطالبات معوق بانک ها 200 هزار میلیارد تومان است.
*تیم اقتصادی روحانی می توانست قوی تر از این باشد.
*دولت یازدهم جسارت در تصمیم گیری ندارد.
*شورای پول و اعتبار در این دولت با حضور نهاوندیان و صفدر حسینی، دولتی شد.
*یکی از اشکالات اساسی که در نظام برنامه‌ریزی کشور وجود دارد نبود یک برنامه جامع با توجه به شرایط کشور و با عنایت به ویژگی‌های ایدولوژی و علمی است.
*در طول این سه دهه برنامه‌های اقتصادی به صورت جزیره‌ای نوشته شده است، در این برنامه ها حرف‌های خیلی خوب و زیبایی مطرح شده اما هیچ کدام عملیاتی نمی شود.
*زمانی که بودجه 93 را مشاهده می کنیم شاهد افزایش بودجه شرکت‌های دولتی نسبت به بودجه کل کشور هستیم. درست است که سیاست انقباضی را براساس شرایط موجود در بودجه 93 داریم. اما در همین شرایط بازهم بودجه شرکت‌های دولتی افزایش یافته است.
*تدوین انقباضی بودجه سال آینده در پی تدبیر و سیاست گذاری دولت نبود بلکه بخاطر شرایط موجود دولت چاره ای جز تدوین بودجه انقباضی نداشت و اینطور نیست که فکر کنیم در راستای تحقق اهداف قانون برنامه بودجه سال آینده به این شکل تنظیم شده است.
*نباید در یک مقطعی اعلام کنیم تحریم هیچ کاره است و در مقطع دیگری بگوییم هر بلایی سر ما می آید از تحریم‌هاست. این دو مورد در اعلام مواضع با یکدیگر متضاد است چراکه در مجموعه نظام نباید چنین بحثی وجود داشته باشد. نباید یک دولت اعلام کند تحریم هیچ کاره است و درمقابل دولت بعدی بگوید هر چه ما می کشیم بخاطر تحریم‌هاست.
*بنظر می آید که دولت منتظر است تا فرایند بیرون از مرزها این خط و مشی را تنظیم کند تا متعاقب آن برنامه‌های اقتصادی خود را تنظیم کند. اما باید توجه داشت که درآمد ارزی به خودی خود نمی تواند تحول زا باشد چراکه در دولت گذشته درآمد ارزی بالایی داشتیم ولی در عمل چه شد؟ 700 میلیارد دلار کم نبود و می توانست تحول بسیاری را درست کند.
*در میدان جنگ هم فرمانده های مختلف هستند، ولی در نهایت یک نفر حرف آخر را می زند، بنابراین در حوزه اقتصادی تا زمانی که مدیریت واحد اقتصادی نداشته باشیم موفق نخواهیم بود. این دولت،دولت قبلی و دولتهای قبل تر همین اشکال را داشتند.
*الان بانک مرکزی چهار ماه است روی کار آمده وقتی از رئیس آن سوال می پرسیم که چه جهت گیری در حوزه سیاست‌های پولی اعمال خواهید کرد؟ جوابی دریافت نمی کنم این درحالی است که بانک مرکزی باید دوره میان مدت و بلند مدت را در نظر بگیرد.
*من در اوایل دولت هم پیشنهاد دادم که یک معاونت اقتصادی برای مدیریت تشکیلات اقتصادی و پاسخگویی به جامعه و پارلمان تشکیل شود چراکه این معاونت هم اکنون یک نیاز اصلی در دولت و جامعه است.
*الان نرخ ارز براساس سلیقه های دولت‌ها تعیین می شود، در یک دولت زمانی که ارز حاصل می شود تماماً در چرخه های جاری به جریان می افتد و در مقابل در دولت دیگر محدودیت‌های ایجاد می شود. اما این سیاست‌ها خوشایند نیست.
*در ادبیاتی که در اقتصاد بانکی و بخصوص شخصیت رئیس کل بانک مرکزی می خوانیم نوشته است که رئیس کل بانک مرکزی باید جسارت و استقلال داشته باشد. در زمان جنگ و بحران آقای نوربخش طوری در تلویزیون صحبت می کرد که هیچ وقت مردم احساس نمی کردند که خزانه خالی است. کاملاً یکنواخت برخورد می کرد. چهره ایشان همیشه ثابت بود و اینطور نبود که یک بار عصبانی و یک بار آرام باشد. همچنین اقای مظاهری هم طوری بود که چارچوب وظایف خود را رعایت می کرد.
*الان هم دیدگاه من این است که دولت باید این جسارت را به خرج دهد؛ البته دولت نمی تواند در وهله اول یارانه را حذف کند ولی می تواند یارانه افراد کم درآمد که شناسایی آنها از طریق بیمه اجتماعی، خدمات درمان، کمیته امداد، بهزیستی و ... را افزایش دهد؛ شناسایی این گروه خیلی راحت تر از برنامه دولت است که اعلام کرد از 25 شاخه می توانیم دهک های بالا را شناسایی کنیم و از ثبت احوال، سازمان مالیاتی، بیمه عمر و ... کمک بگیریم.
*45 هزار تومان تا شهریور سال آینده طبق محاسباتی که ما انجام داده‌ایم می شود عین چهار سال قبل، یعنی این هدفمندی تا آنزمان هیچ آثاری نداشته به گونه ای که هیچ کاری در حوزه اقتصاد انجام نشده است. اما اگر وجوه هدفمندی یارانه ها برای سلامت، آموزش، درمان و رفاه مردم سرمایه گذاری می شد مردم کاملاً اثر آنرا حس می کردند. ولی امروز کار به جایی رسیده که مردم بخاطر کم کردن هزینه درمان دارو کمتر می خرند.
*من فکر می کنم دولت باید بخش اول و دوم هدفمندی یارانه‌ها را به سمت و سوی غیر کالایی پیش ببرد. سبد کالا هم هیچ تاثیری ندارد. اینکه سبدی تهیه و توزیع شود دردی را دوا نمی کند.
*شاید دولت نمی خواست در این طرح برخی از دهک ها را حذف کند. اما کالا را به همه مردم که نمی دهند و فقط برخی از خانوارها شامل این طرح خواهند شد. ولی آنچه مشخص است این بوده که هنوز دولت تصمیمی در اینباره نگرفته است. شاید بخواهد در این طرح مردم را تست بزنند و در ادامه این طرح را اجرا کنند.
